هدف: هدف مقالۀ حاضر بررسی میزان جامعه­پذیری سازمانی کتابداران نسبت به سایر مشاغل سازمان کتابخانه­ها، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی است.
روش: پژوهش حاضر به روش پیمایشی انجام شده است. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ کارکنان (اعم از کتابدار و غیرکتابدار  شامل 625 نفر) سازمان تشکیل دادند. با استفاده از فرمول کوکران، یک نمونۀ 238 نفری با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب گردید و نهایتاً تعداد 215 پرسشنامه تکمیل و جمع‎آوری شد. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ 20 سؤالی جامعه­پذیری سازمانی تائورمینا (1997) بود.  داده‎های پژوهش با آزمون t تک نمونه‎ای و رگرسیون گام‎ به‎گام تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‎ها: نتایج نشان داد که در زیر مقیاس‎های آموزش و چشم‎انداز آینده، تفاوت معنی­داری بین کتابداران و سایر مشاغل وجود دارد و همچنین، کتابداران از میزان جامعه‎پذیری سازمانی بالایی نسبت به سایر مشاغل سازمان کتابخانه­ها، موزه‎ها و مرکز اَسناد آستان قدس رضوی برخوردارند.
اصالت/ارزش: ارزش مقالۀ حاضر در نشان دادن میزان جامعه‎پذیری سازمانی کتابداران است. همچنین مقالۀ حاضر نشان داد که زیرمقیاس‎های آموزش و چشم انداز آیندۀ سازمانی، پیش‎بینی‎کننده‎های قوی برای افزایش میزان جامعه­پذیری سازمانی کارکنان هستند و علاوه بر آن، جامعه­پذیری سازمانی با تخصص و همگن بودن جامعۀ کارکنان نیز ارتباط دارد. بنابراین به نظر می‎رسد این زیرمقیاس‎ها برای افزایش میزان جامعه‎پذیری سازمانی کتابداران سایر سازمان‎ها از جمله نهاد کتابخانه‎های عمومی نیز مؤثر باشد.